Αυτοί είναι οι Πακιστανοί Πιλότοι που πετάνε τα τουρκικά F-16... Με αυτούς πολεμάνε οι Έλληνες πάνω από Αιγαίο...!! Οι συγγενείς τους βέβαια είναι ΟΛΟΙ στην Ελλάδα
Θεωρήσαμε σωστό να γράψουμε δύο λόγια για τα τουρκικά F-16 τα οποία ως ένα βαθμό πετούν μη εκπαιδευμένοι Πακιστανοί πιλότοι τα τελευταία χρόνια. Αυτό από μόνο του λέει πολλά για τη μαχητική ετοιμότητα τους, αλλά και τις ικανότητες τους σε μία πιθανή πολεμική συμπλοκή με την Ελλάδα...
Όπως είναι γνωστό στο χώρο των διεθνών σχέσεων, και χωρίς καμία εκ των δύο να προσπάθησε ποτέ να το κρατήσει κρυφό, η Τουρκία και το Πακιστάν είναι στενοί σύμμαχοι. Ίσως το πιο ξεκάθαρο παράδειγμα είναι οι δηλώσεις από το Υπουργείο Αμύνης του Πακιστάν που είχε δηλώσει «οι εχθροί της Τουρκίας είναι και εχθροί του Πακιστάν». Αλλά γιατί μας ενδιαφέρει αυτό στο παρόν θέμα;
Μετά από το αποτυχημένο πραξικόπημα στη Τουρκία τον Ιούλιο του 2016, το καθεστώς Ερντογάν εξαφάνισε από τις ένοπλες δυνάμεις και κρατικές υπηρεσίες οποιονδήποτε άνθρωπο είχε τη παραμικρή ένδειξη αντίθετης άποψης ή σχέση με άτομα τέτοιων απόψεων. Ανάμεσα σε αυτούς που φυλακίσθηκαν ή εκδιώχθηκαν, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του τουρκικού Υπουργείου Αμύνης, ήτο και 680 πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας, εκ των συνολικά 1350 που διέθετε η Τουρκία. Επιπρόσθετα, από τους 670 εναπομείναντες κάποιοι έφυγαν οικειοθελώς, και άλλοι συνταξιοδοτήθηκαν φτάνοντας τον αριθμό τους σε λιγότερους από 400 ενεργούς.
Ως μία λύση, το Υπουργείο Άμυνας της Τουρκίας το 2017 έκανε κάποιες πολύ δελεαστικές προτάσεις ώστε πιλότοι από τον ιδιωτικό τομέα, αλλά και συνταξιούχοι πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας, να εισέλθουν με συνοπτικές διαδικασίες εις τη πολεμική αεροπορία. Λόγω της γενικής δυσαρέσκειας ωστόσο, αυτό είχε ως αποτέλεσμα λιγότεροι από 50 πιλότοι να εισαχθούν μέσω αυτού του προγράμματος.
Η Τουρκία έφτασε στο σημείο να δέχεται κυριολεκτικά όποιον θέλει για να γίνει πιλότος, χωρίς όμως επιτυχία. Έτσι, στράφηκε στο σύμμαχο τους, το Πακιστάν που διαθέτει παρόμοια εναέρια μέσα. Το Πακιστάν δέχθηκε να γίνει η ψυχή της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας στέλνοντας εκπαιδευτές-πιλότους τους να εκπαιδεύσουν Τούρκους αλλά υπήρχε ένα ζήτημα, οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να γίνει αυτή η συμφωνία.
Τελικά, η Τουρκία βρήκε τη λύση σε αυτή τη στενή «συνεργασία» με το Πακιστάν το Δεκέμβριο του 2019. Συγκεκριμένα, με συμφωνία που υπεγράφη η τουρκική εταιρεία «Yontem Teknoloji» θα αναλάβει τη τεχνική εκπαίδευση των Πακιστανών πιλότων για τα μαχητικά αεροσκάφη F-16.
Θεωρητικά αυτό θα ξεκινούσε από τον Ιούνιο του 2020, αλλά ήδη από το 2019 έχουν καταγραφεί περιστατικά όπου τουρκικά αεροσκάφη πετούν Πακιστανοί πιλότοι. Και ενόσω συμβαίνουν αυτά, οι ελάχιστοι πλέον Τούρκοι πιλότοι συνεχίζουν να μειώνονται κάνοντας για πρώτη φορά στην ιστορία μία εθνική πολεμική αεροπορία να επανδρώνεται σε μεγάλο βαθμό με χειριστές ενός ξένου έθνους.
Έτσι, την επόμενη φορά που θα ακούσετε για κάποια αερομαχία ή αναχαίτιση ίσως να ήτο πιο σωστό να λέμε αερομαχία Ελλάδος-Πακιστάν, και όχι Ελλάδος-Τουρκία. Κλείνοντας, σίγουρα τα προηγμένα οπλικά συστήματα και οι εξοπλισμοί είναι σημαντικοί στις ένοπλες δυνάμεις, αλλά πάνω απ’όλα είναι το προσωπικό-ψυχή τους. Η πολεμική αεροπορία της Τουρκίας είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του τι γίνεται όταν βάζεις τον εξοπλισμό επάνω από το προσωπικό.
Όπως είναι γνωστό στο χώρο των διεθνών σχέσεων, και χωρίς καμία εκ των δύο να προσπάθησε ποτέ να το κρατήσει κρυφό, η Τουρκία και το Πακιστάν είναι στενοί σύμμαχοι. Ίσως το πιο ξεκάθαρο παράδειγμα είναι οι δηλώσεις από το Υπουργείο Αμύνης του Πακιστάν που είχε δηλώσει «οι εχθροί της Τουρκίας είναι και εχθροί του Πακιστάν». Αλλά γιατί μας ενδιαφέρει αυτό στο παρόν θέμα;
Μετά από το αποτυχημένο πραξικόπημα στη Τουρκία τον Ιούλιο του 2016, το καθεστώς Ερντογάν εξαφάνισε από τις ένοπλες δυνάμεις και κρατικές υπηρεσίες οποιονδήποτε άνθρωπο είχε τη παραμικρή ένδειξη αντίθετης άποψης ή σχέση με άτομα τέτοιων απόψεων. Ανάμεσα σε αυτούς που φυλακίσθηκαν ή εκδιώχθηκαν, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του τουρκικού Υπουργείου Αμύνης, ήτο και 680 πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας, εκ των συνολικά 1350 που διέθετε η Τουρκία. Επιπρόσθετα, από τους 670 εναπομείναντες κάποιοι έφυγαν οικειοθελώς, και άλλοι συνταξιοδοτήθηκαν φτάνοντας τον αριθμό τους σε λιγότερους από 400 ενεργούς.
Ως μία λύση, το Υπουργείο Άμυνας της Τουρκίας το 2017 έκανε κάποιες πολύ δελεαστικές προτάσεις ώστε πιλότοι από τον ιδιωτικό τομέα, αλλά και συνταξιούχοι πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας, να εισέλθουν με συνοπτικές διαδικασίες εις τη πολεμική αεροπορία. Λόγω της γενικής δυσαρέσκειας ωστόσο, αυτό είχε ως αποτέλεσμα λιγότεροι από 50 πιλότοι να εισαχθούν μέσω αυτού του προγράμματος.
Η Τουρκία έφτασε στο σημείο να δέχεται κυριολεκτικά όποιον θέλει για να γίνει πιλότος, χωρίς όμως επιτυχία. Έτσι, στράφηκε στο σύμμαχο τους, το Πακιστάν που διαθέτει παρόμοια εναέρια μέσα. Το Πακιστάν δέχθηκε να γίνει η ψυχή της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας στέλνοντας εκπαιδευτές-πιλότους τους να εκπαιδεύσουν Τούρκους αλλά υπήρχε ένα ζήτημα, οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να γίνει αυτή η συμφωνία.
Τελικά, η Τουρκία βρήκε τη λύση σε αυτή τη στενή «συνεργασία» με το Πακιστάν το Δεκέμβριο του 2019. Συγκεκριμένα, με συμφωνία που υπεγράφη η τουρκική εταιρεία «Yontem Teknoloji» θα αναλάβει τη τεχνική εκπαίδευση των Πακιστανών πιλότων για τα μαχητικά αεροσκάφη F-16.
Θεωρητικά αυτό θα ξεκινούσε από τον Ιούνιο του 2020, αλλά ήδη από το 2019 έχουν καταγραφεί περιστατικά όπου τουρκικά αεροσκάφη πετούν Πακιστανοί πιλότοι. Και ενόσω συμβαίνουν αυτά, οι ελάχιστοι πλέον Τούρκοι πιλότοι συνεχίζουν να μειώνονται κάνοντας για πρώτη φορά στην ιστορία μία εθνική πολεμική αεροπορία να επανδρώνεται σε μεγάλο βαθμό με χειριστές ενός ξένου έθνους.
Έτσι, την επόμενη φορά που θα ακούσετε για κάποια αερομαχία ή αναχαίτιση ίσως να ήτο πιο σωστό να λέμε αερομαχία Ελλάδος-Πακιστάν, και όχι Ελλάδος-Τουρκία. Κλείνοντας, σίγουρα τα προηγμένα οπλικά συστήματα και οι εξοπλισμοί είναι σημαντικοί στις ένοπλες δυνάμεις, αλλά πάνω απ’όλα είναι το προσωπικό-ψυχή τους. Η πολεμική αεροπορία της Τουρκίας είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του τι γίνεται όταν βάζεις τον εξοπλισμό επάνω από το προσωπικό.
